( مسئله 1228) دستور سجده سهو اين است كه نمازگزار، بعد از سلام نماز، فوراً نيّت سجده سهو كند و پيشانى را به چيزى كه سجده بر آن صحيح است، بگذارد و بگويد:

«بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ»، يا بگويد: «بِسمِ اللهِ وَ بِاللهِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد و آلِ مُحَمَّد» ; ولى بهتر است بگويد: «بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اَلسَّلامُ عَلَيكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكاتُه» . بعد بايد بنشيند و دوباره به سجده رود و يكى از ذكرهايى را كه گفته شد، بگويد و بنشيند و بعد از خواندن تشهّد، سلام دهد، هر چند عدم شرطيّت ذكر مخصوص، مانند عدم شرطيّت شرايط سجده در سجده سهو اقوى است. آرى، آنچه در تحقّق و صدق سجده معتبر است، در سجده سهو نيز معتبر است.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]